Urodził się 26 sierpnia 1899 r. w Stanisławowie.
Po 1918 r. w WP. W sklładzie 1 puł brał udział w walkach z bolszewikami. Od 23 lutego do 20 czerwca kształcił się w Szkole Podchorążych Piechoty (klasa kawaleryjska). Z dniem 1 stycznia 1921 r. mianowany ppor. kaw.
Zweryfikowany jako por. kaw. z 1 sierpnia 1921 r. Do 1930 r. pełnił służbę w 1 puł. Następnie w Centrum Wyszkolenia Kawalerii. 1 stycznia 1932 r. awansował na rtm. kaw. Od listopada 1932 do października 1934 r. był słuchaczem w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po uzyskaniu dyplomu od 1 listopada 1934 do 1935 r. szef sztabu Pomorskiej BK. Awansowany 19 marca 1938 r. na mjr. dypl. kaw. Wiosną 1939 r. był szefem sztabu Wielkopolskiej BK.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w bitwie nad Bzurą, potem przedostał się do Warszawy. Od 23 września zajmował stanowisko szefa sztabu Zbiorczej BK. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu XI B w Braunschweig, a od czerwca 1940 r. w oflagu II C w Woldenbergu. Uwolniony w 1945 r., powrócił do Polski.
W latach 1947-1955 pozostawał pod kontrolą operacyjną komunistycznego aparatu bezpieczeństwa. Awansował do stopnia ppłk. dypl. kaw.
Zmarł 16 września 1976 r. i został pochowany na Nowym Cmentarzu Parafialnym w Zakopanem kwat. 46.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości.
P. Bauer, B. Polak, Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939, Poznań 1983; W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; informacje Lesława Dalla z Zakopanego.
