Urodził się 9 marca 1898 r. w Warszawie. Syn Wincentego i Heleny z Szymanowskich.
Uczeń Szkoły Realnej Stow. Techników im. S. Staszica w Warszawie.
Działacz harcerski – w latach 1912-1915 pracował w 16 Drużynie Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego – sprawował funkcję przybocznego.
W czasie I wojny światowej od października 1914 r. uczył się w Wolnej Szkole Wojskowej związanej z POW. Ukończył kursy podoficerski i oficerski ps. „Gustaw Korycki”. Po wyparciu Rosjan z Warszawy 5 sierpnia 1915 r. wstąpił do warszawskiego baonu POW, w którym objął funkcję dowódcy plut. W jego składzie 29 sierpnia dołączył do I Brygady Legionów. Przydzielony do 1 komp. 1 pp LP, w jej szeregach brał udział w walkach na Wołyniu. Wyróżnił się podczas działań nad Styrem w lipcu 1916 r. Uzyskał stopień sierż. W kwietniu 1917 r. w 8 komp. 1 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym 28 lipca 1917 r. zwolniony z Legionów. Od maja 1918 r. w POW.
W październiku 1918 r. uzyskał maturę i zapisał się na Wydz. Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
Uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r., po czym 18 listopada wstąpił do WP. Mianowany ppor. piech., został przydzielony do Baonu Harcerskiego. Od kwietnia 1919 r. dowodził plut. w 4 komp. km 6 pp leg. Brał udział w walkach z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim. Ciężko ranny 17 czerwca podczas zdobywania Duniłowicz.
Zmarł z ran 22 czerwca 1919 r. w Wilnie i tam został pochowany.
Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.
Rodziny nie założył.
Dla Ciebie Polsko!, „Panteon Polski” nr 28/1927; Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. I: Tradycja, Warszawa 1939; W. Jędrzejewicz, P.O.W. i Batalion Warszawski. Moja służba 1914-1915, Warszawa 1939; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” nr 260/1931; E. Tomkowiak, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 2, Koszalin 1993.