Urodził się 8 października 1899 r. we Lwowie. Syn Józefa, rzemieślnika, i Marii z Rzucidłów.
Uczeń gimnazjum, ukończył sześć klas. Należał do skautingu.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 4 pp LP, uzyskując stopień sierż.
Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski. Potem służył we Lwowie. Członek niepodległościowej organizacji Polska Kadra Wojskowa.
Uzyskał eksternistycznie maturę, po czym podjął studia na Wydz. Inżynierii Politechniki Lwowskiej.
W stopniu pchor. od 1 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom na odcinku II. Po ich wyparciu wcielony do I baonu 38 pp. Sprawował funkcję zbrojmistrza. 5 czerwca 1920 r. w stopniu ppor. piech. objął posterunek graniczny w Podwołoczyskach. Kilka dni później został dowódcą 2 komp. w baonie km, wchodzącym w skład detachement rtm. Romana Abrahama.
Poległ 17 sierpnia 1920 r. podczas walk z kawalerią Budionnego pod Zadwórzem. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole I.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.
„Monitor Polski” nr 255/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; J. Pogonowski, Bój o Lwów, Gdańsk 1921; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.