Bojownikom niepodległości

Tadeusz Henisz

(1898-1935)

Urodził się 2 lutego 1898 r. we Włocławku.
Po 1918 r. w WP. W okresie od 9 listopada 1920 do 5 sierpnia 1922 r. był wykładowcą taktyki w Centralnej Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty nr 1 w Chełmnie. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., należał do kadry Szkoły Podchorążych (1923), a potem służył w 84 pp (1924). Awansowany 1 stycznia 1927 r. na kpt. piech., w 1928 r. oficer w Szkole Podchorążych Piechoty. W latach 1931-1933 studiował w WSWoj w Warszawie. Po ukończeniu szkoły w 1935 r. w 1 psp.
Zmarł 24 grudnia 1935 r.
Odznaczony rumuńskim orderem Gwiazdy Rumunii 4 kl., pośmiertnie awansował na mjr. piech. (z dniem 1 stycznia 1936 r.) i otrzymał Medal Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003; Sprawozdanie z działalności Centralnej Szkoły Podoficerów Zawodowych Piechoty nr 1 za rok 1922 z uwzględnieniem lat 1920 i 1921, Chełmno 1923.