Urodził się 30 listopada 1895 r. w Zaleszczykach.
Od listopada 1918 r. w WP. W okresie od 29 grudnia 1919 do 14 lutego 1920 r. przebywał na kursie oficerów zwiadowczych. Po jego ukończeniu przydzielony do 11 pap.
Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. art., do listopada służył w 11 pap. Następnie do 1934 r. w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Był kolejno wykładowcą i instruktorem w baterii, adiutantem szkoły (29 kwietnia 1929-6 sierpnia 1930), i ponownie instruktorem. Od 16 listopada 1931 dowodził 4 baterią szkolną. 19 marca 1938 r. awansował na mjr. art. Wiosną 1939 r. był dowódcą III dyonu 5 pal.
Należał do komitetu redakcyjnego Przeglądu Artyleryjskiego.
Podczas kampanii 1939 r. oficer sztabu artylerii dywizyjnej 5 DP. Uczestniczył w obronie Warszawy.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; J. Łukasiak, Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego, Pruszków 2000; „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.