Tadeusz Hoszard

Urodził się 16 maja 1886 r. w Mielcu.
Uczył się w Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie, w którym w 1904 r. uzyskał maturę.
W 1909 r. jako wolontariusz mianowany został asystentem kolejowym w Sądowej Wiszni.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako kpt. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na mjr. art., służył w 10 pap. Był p.o. dowódcy I dyonu (1924) oraz kwatermistrzem pułku (1927). W 1928 r. komendant PKU Łódź-miasto. W 1931 lub na początku 1932 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Łodzi. W 1938 r. był członkiem Okręgowej Komisji Wyborczej w tym mieście.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu XI B i II C w Wodenbergu.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.