Urodził się 26 października 1887 r. w Krakowie. Syn Jana i Wandy.
Ukończył szkołę powszechną, a następnie średnią w Krakowie.
W 1904 r. podjął pracę zawodową jako urzędnik sądowy i pełnił ją aż do wybuchu wojny światowej.
Od 1904 r. działacz „Sokoła” w Podgórzu, Pilźnie, Nowym Targu i Krakowie.
W sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 15 komp. 3 pp LP. Podczas kampanii karpackiej 29 października ranny w bitwie pod Mołotkowem. Leczył się w szpitalu w Dombo. W 1917 r. służył w 2 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym pozostał w pułku. Awansował do stopnia chor. piech. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Dolinie, Bustyahaza i Taraczköz.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski.
13 października 1918 r. wstąpił do 4 pp. Brał udział w rozbrajaniu Austriaków. Następnie w szeregach 2 pp leg uczestniczył w walkach z Ukraińcami pod Przemyślem i Lwowem oraz w 1920 r. w 15 DP.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., z dniem 1 lipca 1923 r. awansował na kpt. piech. W 2 pp leg służył do listopada 1928 r. Przeniesiony do DOK nr VII, zajmował stanowisko referenta budżetowego.
Zmarł po 1933 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.