Urodził się 31 maja 1893 r. w Sewastopolu na Krymie. Syn Adolfa, powstańca 1863 r., i Antoniny z Iwanickich. Brat Wiktora Adolfa (zob.).
Uczęszczał do gimnazjum realnego w Żytomierzu. Tam od 1910 r. należał do polskich organizacji niepodległościowych.
W październiku 1914 r. zmobilizowany do armii rosyjskiej, służył w Dagestańskim pułku kawalerii. Z pułku tego zdezerterował i od maja 1915 r. był żołnierzem Legionów Polskich. Służył w 1 puł LP ps. „Bojtur”. Uzyskał stopień kpr. Ukończył szkołę oficerską pułku w Ostrołęce (31 marca 1917 r.). W następstwie kryzysu przysięgowego w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w obozie w Szczypiornie, a potem w Łomży, skąd został zwolniony.
Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. 10 listopada mianowany przez gen. Edwarda Rydza-Śmigłego ppor. kaw. Służył w 7 puł, awansując do stopnia por. kaw. Był dowódcą 1 szw.
Poległ 16 sierpnia 1920 r. podczas walki pod Cycowem, kiedy na czele szw. szarżował pozycje bolszewików. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 220.
Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz awansowany na rtm. kaw.
Rodziny nie założył.
J. Cygan, W.K. Cygan, Mogiły żołnierskie 7. Pułku Ułanów Lubelskim im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego, Mińsk Mazowiecki 2014; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918–1920, Warszawa 1934; G. Łukomski, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 t. II (1914–1921) cz. 1, Koszalin 1991; „Monitor Polski” nr 171/1933; K. Szczypiorski, Ułani Lubelscy, Warszawa 2010.