Urodził się 18 listopada 1892 r. w Stanisławowie. Syn Ignacego i Filomeny.
Pracował jako handlowiec.
W czasie I wojny światowej od 3 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Początkowo w 3 komp. I baonu 1 pp LP. Ranny 26 grudnia 1914 r., zapewne w bitwie pod Łowczówkiem. Leczył się w szpitalach w Teplicach i Trenczynie. Od lipca do 10 września 1915 r. w baonie uzupełniającym nr 1. Następnie w 6 pp LP. W jego składzie 12 wrzesnia wyruszył na front.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w komp. telefonicznej korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej.
Od 31 października 1918 r. w stopniu pchor. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do I załogi Szkoły Sienkiewicza oraz odcinka II.
Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp). W 1920 r. w 19 pp. Dowodził plut. i komp.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej do 1924 r. służył w 19 pp. Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. piech., od 18 listopada 1927 r. pełnił służbę w komendzie placu w Wilnie.
Zmarł 17 kwietnia 1933 r. w Wilnie. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole XX.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
„Dziennik Personalny MSWojsk” nr 4/1934; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” nr 132/1931; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 2, 3, Lwów 1936, 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.