Tadeusz Jan Herfurt

Urodził się 9 lipca 1890 r. w Szydłowcu. Jako uczeń gimnazjum rządowego w Warszawie w 1905 r. uczestniczył w strajku szkolnym. W tym też okresie zajmował się kolportażem odezw niepodległościowych na terenie Woli. Po strajku szkolnym przez trzy lata kształcił się w gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego, a potem w Szkole Realnej Witolda Wróblewskiego, w której w 1909 r. uzyskał maturę. Członek Zw. Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej. Po uzyskaniu matury podją studia na Wydz. Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. Równocześnie studiował nauki prawno-ekonomiczne. Od 1910 r. należał do Zw. Walki Czynnej i Zw. Strzeleckiego we Lwowie. Ukończył kurs oficerski organizacji. W latach 1913-1914 sprawował funkcję adiutanta okręgu lwowskiego Zw. Strzeleckiego. Od 1912 r. był sympatykiem PPS, przewoził nielegalne druki z Galicji do Królestwa Polskiego i do Rosji. Wybuch I wojny światowej zastał go w Warszawie. Podjął służbę w POW ps. „Armak”, „Jan”, „Obywatel Janicki”. Jako członek Centralnego Oddziału Lotnego uczestniczył w licznych akcjach bojowych w latach 1914-1915 m.in. w pierwszej akcji niszczenia torów kolejowych pod Grodziskiem. W marcu 1915 r. został komendantem okręgu lubelskiego POW i Okręgowego Oddziału Lotnego. Od 1 listopada 1916 r. komendant okręgu kieleckiego POW, zaś od 1 czerwca 1918 r. – okręgu warszawskiego. Jednocześnie należał do PPS, od kwietnia 1918 r. był instruktorem Pogotowia Bojowego PPS w okręgu warszawskim. Po rozbrojeniu okupantów w listopadzie 1918 r. wstąpił do WP. Ukończył Szkołę Oficerów Topografów i Geodetów. Zweryfikowany jako kpt. geogr. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 stycznia 1928 r. na mjr geogr., a 1 stycznia 1935 r. na ppłk. geogr., służył w Wojskowym Instytucie Geograficznym. Wiosną 1939 r. był kierownikiem samodz. referatu fotogrametrycznego. Współzałożyciel i członek zarządu Polskiego Tow. Fotogrametrycznego (1930 r.). Członek Zw. Peowiaków, od 1931 r. członek komisji rewizyjnej związku, później sprawował funkcję szefa jego sekcji historycznej. Zmarł 18 marca 1966 r. Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości z mieczami, orderem Polonia Restituta 5 kl. oraz trzykrotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej. Opublikował: Strzelec czy peowiak jest i był żołnierzem, „Strzelec” nr 45/1934. Żonaty (od 1916 r.) z Zofią Szturm de Sztrem (zob.), miał z nią córki (ur. 1917) i (1922-1944).