Urodził się 28 marca 1899 r. w Łańcucie. Syn Jana i Marii z Sitkowskich.
Uczęszczał do gimnazjum w Jarosławiu i Seminarium Nauczycielskiego w Rzeszowie.
W czasie I wojny światowej 15 września 1917 r. powołany do armii austro-węgierskiej, walczył na froncie włoskim.
Od 1 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. W stopniu kpr. służył w 2 komp. 5 pp leg. Uczestnik walk z Ukraińcami Brał udział w odsieczy Przemyśla. Wyróżnił się 11 listopada podczas ataku na koszary w tym mieście. Został wówczas ranny i awansowany na plut. Od 16 marca 1919 r. w 6 komp. 1 pp leg.
Po wojnie urzędnik wojskowy XI rangi. Służył w Centralnych Zakładach Wojsk Łączności. Przemianowany na oficera służby stałej (por. adm. z 1 grudnia 1922). Od 5 maja 1927 r. był kierownikiem kancelarii Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych. 1 stycznia 1929 r. awansował na kpt. sap.
Zmarł śmiercią samobójczą po zgonie marsz. J. Piłsudskiego 7 czerwca 1935 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powazkach kwat. A-12.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 1922 r.), miał córkę Alinę (7 VII 1926–24 IX 1995).
M. Lepecki, Pamiętnik adiutanta marszałka Piłsudskiego, Warszawa 1987; G. Łukomski, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 t. II (1914–1921) cz. 2, Koszalin 1993 „Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.