Bojownikom niepodległości

Tadeusz Jędrysik

(1896–po 1945)

Urodził się 12 stycznia 1896 r. w Oświęcimiu.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu st. szer. służył w II baonie 2 pp LP. 13 maja 1915 r. dostał się do niewoli rosyjskiej po rozbiciu baonu pod Nowymi Mamajowcami.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował w Powiatowej Kasie Chorych.

8 marca 1930 r. wybrany na sekretarza Zarządu Oddziału Związku Pracowników Kas Chorych i Instytucji Ubezpieczeń Społecznych RP.

W końcu stycznia 1945 r. w grupie sanitarnej jako pierwsi udzielili pomocy oswobodzonym więźniom obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym (?) Krzyżem Zasługi.

Żonaty z Wandą Grzywną, miał pięcioro dzieci m.in. synów Tadeusza i Włodzimierza.

Źródła

E. Jędrysik, Była zwykłą dziewczyną, ale ratowała życie, www.dziennikpolski24.pl/byla-zwykla-dziewczyna-ale-ratowala-zycie/ar/2950648 [dostęp 10 VI 2021]; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 171/1933; „Sprawa Ubezpieczeń Społecznych” nr 4/1930.