Bojownikom niepodległości

Tadeusz Łagocki

(1897-po 1939)

Urodził się 4 listopada 1897 r. we Lwowie. Syn Karola i Marii z d. Pado.

Uczeń szkoły przemysłowej.

Od 1913 r. należał do Związku Strzeleckiego.

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Krysiński”. Służył w 4 komp. III baonu 1 pp LP. 5 lutego 1915 r. przeniesiony do 1 puł LP, był żołnierzem II plut. 1 szw. W końcu marca 1915 r. leczył się w szpitalu rezerwowym w Oświęcimiu. Po rekonwalescencji w II plut. 3 szw. 1 puł LP. Od 2 lutego 1916 r. w Komendzie Grupy LP. Na początku marca 1916 r. przebywał w szpitalu Czerwonego Krzyża we Lwowie. Po rekonwalescencji przydzielony do szpitala koni LP.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w taborach Dowództwa Uzupełnień korpusu.

Wcielony do armii austro-węgierskiej, w szeregach 6 puł służył na froncie serbskim w rejonie m. Kmić.

Od 2 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do służby wartowniczej na odcinku V.

Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada 1918 r. wcielony do II baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp).

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 131/1933
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” 1933, nr 131; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.