Bojownikom niepodległości

Tadeusz Łepkowski

(1894-1970)

Urodził się 23 września 1894 r. w Krakowie. Syn Wincentego, lekarza (zob.), i Celiny z Libeltów.  Brat Antoniego (zob.).

Uzyskał maturę w III Gimnazjum Klasycznym im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie (12 czerwca 1912 r.), po czym do 1916 r. studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w II dyonie 2 puł LP. 1 listopada 1916 r. mianowany chor. san.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) i likwidacji 2 puł LP (19 lutego) internowany przez Austriaków w Synowódzku.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i 13 marca 1918 r. wysłany na front włoski w rejon Udine.

W grudniu 1917 r. przeniósł się na Studium Rolnicze Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od 21 listopada 1918 r. jako ppor. kaw. (z dniem 1 marca 1918) w Wojsku Polskim. Był oficerem 2 pszwol. 21 stycznia 1919 r. na czele dyonu wyruszył na front wołyński. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. Po zakończeniu wojny 1920 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce mieszkał w Krakowie. Pracował jako urzędnik.

Zmarł w czerwcu 1970 r. w Krakowie i tam został pochowany.

Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.

Żonaty z Marią Swolkień.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 6/1934
Źródła

W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; Kronika 2 pułku ułanów Legionów Polskich i 2 pułku szwoleżerów Rokitniańskich, bmw 1959; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” 1934, nr 6; „Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej” 1970, nr 59; Rocznik oficerski 1923, 1924.