Urodził się 17 września 1897 r. w Warszawie. Syn Józefa i Władysławy.
Ukończył szkołę Zgromadzenia Kupców w Warszawie (1915 r.), po czym od 1916 r. studiował na Wydz. Architektury Politechniki Warszawskiej.
W czasie I wojny światowej od 1916 r. w POW ps. „Różyc”.
Od listopada 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie.
W 1921 r. wznowił studia i w czerwcu 1924 r. uzyskał dyplom inżyniera architekta. W czasie studiów pracował przy odbudowie Teatru Narodowego w Warszawie oraz uczestniczył w pracach konserwatorskich w Łazienkach i Belwederze.
W latach 1924-1925 pracował przy budowie młyna i silosów zbożowych w Białej Podlaskiej, a także strażnic i koszar KOP oraz domu mieszkalnego na osiedlu Staszica w Warszawie. Był zatrudniony w Kierownictwie Robót w Gmachach Reprezentacyjnych Rzeczypospolitej przy odbudowie Zamku Warszawskiego (1926-1927). Od 1927 r. pracował w Najwyższej Izbie Kontroli Państwa; jako delegat tej instytucji nadzorował budowę gmachów państwowych: Ministerstwa Oświaty przy al. Szucha 23, Ministerstwa Robót Publicznych przy ul. Chałubińskiego 4, Instytutu Geologicznego przy ul. Wiśniowej, Banku Gospodarstwa Krajowego (al. Jerozolimskie), Ministerstwa Spraw Zagranicznych (ul. Wierzbowa), Zamku Warszawskiego, Akademii Górniczej w Krakowie, tamtejszej Biblioteki Jagiellońskiej, kliniki uniwersyteciej, a także odbudowy Wawelu.
Zaprojektował m.in. gmach NIK (al. Szucha 23) i budynki przy ul. Fałata 6 w Warszawie.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK.
Od kwietnia 1945 r. pracował w Biurze Odbudowy Stolicy – był kierownikiem budowy odbudowywanych gmachów dla Ministerstwa Oświaty, NIK i MSZ. Od 1946 r. w Ministerstwie Odbudowy, od 1952 r. członek zespołu orzekającego Miastoprojekt Wschód, zaś od 1953 r. zespołu orzekającego w Biurze Projektów Inwestycyjnych Skupu. Przeciwnik budowy Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie, za co był represjonowany. Od 1954 r. pracował w Komitecie do Spraw Urbanistyki i Architektury.
Zmarł 17 lipca 1957 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. X.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi, w PRL otrzymał złoty Krzyż Zasługi po raz drugi.
In memoriam. Pamięci architektów polskich, www.inmemoriam.architektsarp.pl/pokaz/tadeusz_franciszek_jozef_lesniews… [dostęp 5 X 2021]; „Monitor Polski” nr 64/1937.