Urodził się 21 kwietnia 1899 r. w Sajkowie pow. Żydaczów. Syn Witolda i Pauliny.
W czasie I wojny światowej 4 września 1915 r. w składzie trzeciego oddziału borysławskiego wyruszył do Sandomierza, gdzie wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu szer. służył w baonie uzupełniającym 1 pp LP i w 2 komp. 4 pp LP. W 1916 r. odkomenderowany do POW w Chełmie Lubelskim. W połowie marca tego roku w baonie rekruckim.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 2 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.
Po zwolnieniu (lub ucieczce) z obozu powrócił do Borysławia, gdzie uczestniczył w rozbrajaniu Austriaków. Po zajęciu miasta przez Ukraińców w listopadzie 1918 r. został internowany w Kosaczowie. W czerwcu 1919 r. uwolniony przez oddziały polskie.
W niepodległej Polsce mieszkał w Borysławiu. Pracował jako biuralista w Kasie Chorych.
Członek Zw. Legionistów Polskich. Był zastępcą sekretarza związku w Borysławiu (1932-1933).
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Felicją N.
Borysław w walce o Niepodległość 1912-1932, Borysław 1932; „Monitor Polski” nr 245/1932.