Bojownikom niepodległości

Tadeusz Lipiński

(1897-1940)

Urodził się 12 października 1897 r. w Nowym Brzesku. Syn Joachima i Marii z Massalskich.

W czasie I wojny światowej w POW.

Po 1918 r. w WP. Awansowany 1 grudnia 1921 r. na por. sap., służył w 10 psap. Po 1924 r. przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w Deraźnem pow. Kostopol. Pracował jako urzędnik.

Po kampanii 1939 r. przebywał we wschodniej części kraju. Aresztowany przez Sowietów.

Wywieziony na podstawie listy nr 066/1 z drugiej połowy maja 1940 r., wkrótce potem został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.

Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 258/1933
Źródła

„Monitor Polski” nr 258/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995.