Urodził się 22 maja 1896 r. w Leżajsku. Syn Waleriana, urzędnika, i Jadwigi z Przybylskich.
Ukończył szkołę powszechną w Tarnobrzegu, następnie uczył się w gimnazjum w Mielcu i III gimnazjum w Krakowie, gdzie w 1914 r. uzyskał maturę. Studiował na wydz. leśnym Akademii Rolniczej w Wiedniu.
Po wybuchu wojny w sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionów. Służył II plut. 3 i 2 komp. VI baonu i 1 pp LP. Mianowany przez Komendę Legionów chor. piech. (15 grudnia 1915), 1 listopada 1916 r. awansował na ppor. piech.
W następstwie kryzysu przysięgowego we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austriackiej. Brał udział w walkach na froncie włoskim.
Od 5 listopada 1918 r. w WP. Początkowo dowodził 3 komp. 14 pp Ziemi Rzeszowskiej, a następnie był adiutantem grupy mjr. L. Lisa-Kuli w czasie walk z Ukraińcami na Wołyniu (luty-marzec 1919). Później dowodził III baonem 23 pp i od 17 sierpnia 1920 r., w stopniu kpt. piech., tym pułkiem. Na jego czele uczestniczył w działaniach przeciwko bolszewikom w operacji niemeńskiej oraz w bitwie z Litwinami pod Łyngmianami.
Po zakończeniu wojny przeniesiony na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. Od 1 listopada 1921 do października 1922 r. przebywał na I kursie doszkalającym WSWoj w Warszawie. Zweryfikowany jako mjr piech. z 1 czerwca 1919, po ukończeniu kursu objął funkcję szefa sztabu 3 DP Leg. Następnie kierował referatem w Oddz. I Sztabu Generalnego (1925). Awansowany 1 stycznia 1928 r. na ppłk. SG piech., był szefem sztabu DOK nr VI we Lwowie (1928). Od 6 maja 1930 r. dowódca pułku KOP „Sarny”. Z dniem 1 stycznia 1935 r. otrzymał stopień płk. dypl. piech. 29 września 1936 r. mianowany szefem sztabu Inspektoratu Obrony Powietrznej Państwa. W sierpniu 1939 r. został dowódcą 4 DP.
Na jej czele, w ramach Armii „Pomorze”, uczestniczył w kampanii 1939 r. Wobec niepowodzeń na froncie 4 września przesunięto go na stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej 4 DP. Uczestniczył w bitwie nad Bzurą. Po śmierci dowódcy 4 DP płk. dypl. M. Rawicza-Mysłowskiego przejściowo (12-14 września) ponownie stał na jej czele. Ranny w twarz i nogę, po kapitulacji załogi Warszawy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał m.in. w oflagu w Hodamar i w VII A w Murnau (do 29 kwietnia 1945 r.).
Po zakończeniu wojny przybył do Wlk. Brytanii. Początkowo przebywał w Polskim Ośrodku Wojskowym w Ingolstadt. Do 1948 r. w PKPR.
Zdemobilizowany, osiedlił się w Londynie. Pracował jako nauczyciel w polskim gimnazjum.
Po dłuższej chorobie zmarł 26 listopada 1952 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu Hampstead.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 4 i 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi, estońskim Krzyżem Wolności i jugosłowiańskim złotym Medalem Waleczności Oblica.
Żonaty (od 27 XII 1927) z Zofią Kopecką, a pod koniec lat czterdziestych z NN Angielką. Oba te małżeństwa były bezpotomne.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; K. Ciechanowski, Armia „Pomorze” 1939, Warszawa 1983; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; „Dziennik Polski, Dziennik Żołnierza” nr 285, 286/1952; Księga chwały piechoty, Warszawa 1937-1939; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 18/1931; P. Stawecki, Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej, Wrocław 1997; J. Skrzypczak, Na drodze do wolności. Mielczanie w walce o niepodległość Polski 1907-1918, Mielec 2008; B. Szwedo, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 3, Leszno-Tarnobrzeg 2006; B. Szwedo, w: Małopolski Słownik biograficzny uczestników działań niepodległościowych 1939-1956 t. 3, Kraków 1998; B. Szwedo, Słownik Legionistów Tarnobrzeskich t. I, Tarnobrzeg 2014; J. Witek, Biogramy zasłużonych nauczycieli, absolwentów i uczniów Gimnazjum i Liceum w Mielcu, w: Księga Jubileuszowa 100 rocznicy powstania Gimnazjum i Liceum w Mielcu 1905-2005, Mielec 2005; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.