Bojownikom niepodległości

Tadeusz Łukiewicz

(1896-po 1933)

Urodził się 15 czerwca 1896 r. w Drohobyczu. Syn Józefa i Stanisławy z Kłębkowskich.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Orlicz”. W połowie kwietnia 1915 r. przebywał w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Później w komp. uzupełniającej nr 2.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 2 pp LP. W następstwie przejścia II Beygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklence.

W niepodległej Polsce mieszkał w Katowicach i Szczakowej. Pracował jako architekt.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 212/1933
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” 1933, nr 212.