Tadeusz Paulin Lipski

Urodził się 22 czerwca 1897 r. w Wierzchowisku pow. Miechów. Syn Ludwika, nauczyciela, i Eleonory z Czarnieckich.

W latach 1909-1914 kształcił się w gimnazjum w Pińczowie, w latach 1916-1918 w Szkoły Handlowej w Kielcach, zaś od 1918 r. do gimnazjum realnego w Miechowie.

W czasie I wojny światowej od 15 maja 1916 r. w POW. Był komendantem obwodu 6 w Okręgu VI POW (22 maja-28 sierpnia 1916), po czym do 1 stycznia 1917 r. sekcyjnym w III plut. obwodu 1. Od 1 stycznia do 13 czerwca 1917 r. kierownik kolportażu w tym obwodzie. Następnie (1 września 1917-12 czerwca 1918) plut.; uczył się w szkole podoficerskiej POW. Od 15 kwietnia do 5 maja 1918 r. komendant punktu w obwodzie 3 Okręgu VIa. Od 4 maja do 28 czerwca był komendantem obwodu w Działoszycach, po czym sprawował funkcję komendanta placu w Miechowie.

Od 29 listopada 1918 r. w WP. Do 8 stycznia 1919 r. w 25 pp. Następnie elew Szkoły Podchorążych w Warszawie. Po ukończeniu kursu uzupełniającego od 4 kwietnia do 1 czerwca 1919 r. przebywał w kadrze 5 pp leg. Przeniesiony do linii, był młodszym oficerem 10 komp. 5 pp leg. Uczestniczył w walkach na froncie litewsko-białoruskim i na Łotwie. Od 15 kwietnia do 16 czerwca 1920 r. był dowódcą komp. w baonie wartowniczym w OGen Kraków, po czym do 7 lipca dowodził komp. w baonie zapasowym 20 pp. Skierowany na front, od 7 lipca dowódca komp. w I baonie 64 pp. Brał udział w walkach z bolszewikami. 6 sierpnia został ranny. Po rekonwalescencji od 6 do 18 listopada w baonie zapasowym tego pułku. Od 18 listopada 1920 do 7 kwietnia 1921 r. adiutant w baonie wartowniczym.

Od 25 kwietnia 1921 r. pozostawał w dyspozycji sekcji plebiscytowej Oddz. II MSWojsk. 15 sierpnia został oficerem instruktażowym stowarzyszeń wojskowych i wychowawczych w Miechowie. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 sierpnia 1920, od 19 października 1922 r. służył w 39 pp. Od 20 marca 1923 do 12 marca 1926 r. był oficerem instrukcyjnym PKU Warszawa-Powiat. Od 15 września 1925 do 24 stycznia 1926 r. przebywał na 10 kursie doszkolenia młodszych oficerów w Chełmnie. Przeniesiony do 36 pp, od 12 marca do 6 września 1926 r. pełnił służbę w przysposobieniu wojskowym pułku. Następnie do 13 lutego 1927 r. w Oddz. Wyszkolenia DOK nr I. 13 lutego przeniesiony do sztabu tego DOK. Od 23 marca 1927 r. przebywał na kursie gimnastycznym w Poznaniu. Od 13 lipca 1927 do 9 stycznia 1928 r. był instruktorem w obozie PW w Mikuliczynie. Od 9 stycznia 1928 r. służył w 36 pp. Sprawował kolejno funkcje referenta WF, adiutanta III baonu i jednocześnie  p.o. referenta sportowego oraz oficera młodszego. 9 sierpnia 1929 r. oddany do dyspozycji dowódcy OK nr I. 30 września przydzielono go do dyspozycji samodz. wydz. wojskowego MSW. 28 lutego 1930 r. przeniesiony w stan spoczynku.

Od 11 stycznia 1930 do 31 lipca 1933 r. pracował jako referent spraw narodowościowych Oddz. II Sztabu Głównego. W listopadzie 1932 r. ukończył Wydz. Polityczny Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie. Od 1 sierpnia 1933 do 13 stycznia 1934 r. odbywał praktykę w Urzędzie Wojewódzkim w Toruniu i tamtejszym starostwie powiatowym. Od 16 lutego do 16 września 1934 r. referendarz i wicestarosta powiatowy w Hrubieszowie. Następnie (do 13 grudnia 1938 r.) starosta powiatowy w Chojnicach. Od 13 grudnia 1938 r. był starostą powiatowym w Chełmie.

Po kampanii 1939 r. aresztowany przez Sowietów w Krzemieńcu, do listopada tego roku był więziony w Dubnie.

Wywieziony na podstawie listy nr 041/3 z 20-22 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Żonaty (od 18 II 1922) z Eugenią Ludwiką Potocką.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.