Urodził się 13 lutego 1890 r. w Krakowie. Syn Władysława, fabrykanta, i Marii z Wałeckich.
Ukończył II Wyższą Szkołę Realną w Krakowie, po czym w 1909 r. studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Ukończył studia ekonomiczne w Akademii Handlowej w Lipsku.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Mianowany 24 grudnia 1914 r. chor. prow., 1 kwietnia 1916 r. awansował na ppor. prow. Służył w prowianturze.
Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. przeszedł do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Był kierownikiem urzędu gospodarczego korpusu. Podczas przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą dostał się do niewoli austriackiej. Należał do grona oskarżonych w procesie w Marmaros-Sziget (8 czerwca-30 września 1918). Po abolicji procesu wyjechał do Warszawy i 25 października wstąpił do PSZ.
Przydzielony do tworzonego MSWojsk, 8 listopada awansował na por. prow. ze starszeństwem z 1 marca. W lutym 1919 r. zdał egzamin intendencki i służył w Dep. Gospodarczym MSWojsk. Z dniem 1 stycznia 1920 r. awansował na kpt. int. W lipcu tego roku przeniesiony do dyspozycji Oddz. IV MSWojsk i przydzielony do Przedstawicielstwa Polskiego dla Spraw Lądowych i Morskich w Wolnym Mieście Gdańsku. We wrześniu awansował na ppłk. int. (z dniem 1 kwietnia). Z dniem 31 maja 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppłk rez. dypl. int. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce był przemysłowcem, prowadzącym swoje interesy m.in. w Gdyni i Łodzi.
Należał do Zw. Legionistów Polskich – Koło b. Żołnierzy Formacji Pozapułkowych LP.
Po 1939 r. znalazł się w Wlk. Brytanii. W lipcu 1940 r. w Stacji Zbornej Oficerów w Rothesay na wyspie Bute. Później bez przydziału.
Po wojnie i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 22 czerwca 1951 r. w Londynie. Pochowany na tamtejszym Cmentarzu St. Mary’s.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Elżbietą Zschoppe, miał syna Zbigniewa (18 II 1915-7 I 1991), wybitnego tenisistę.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 1, Warszawa 2005; K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” nr 131/1933; Rarańcza. Zbiór opracowań w 15 lecie czynu zbrojnego, Warszawa 1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.