Urodził się 8 lipca 1898 r. w Jaśle. Syn Franciszka i Franciszki (?) z Sękowskich.
Uczeń gimnazjum.
W czasie I wojny światowej od 10 października 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 2 pp LP. Z powodu stanu zdrowia 2 czerwca 1915 r. superarbitrowany, po czym zwolniony z Legionów. Potem ponownie w Legionach, w 1917 r. służył w komisariacie werbunkowym w Kielcach. W sierpniu skierowany na kurs wyszkolenia nr 6.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. podoficer w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) ukrywał się z obawy przed wcieleniem do armii austro-węgierskiej.
Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w Pułku Ziemi Tarnowskiej (potem: 16 pp).
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Od 1922 r. kształcił się w Oficerskiej Szkole dla Podoficerów. Po jej ukończeniu 31 sierpnia 1924 r. mianowany ppor. piech. Przydzielony do 17 pp, 31 sierpnia 1926 r. awansował na por. piech. Od 1928 r. w KOP. W 1932 r. służył w Osowcu. Wiosną 1933 r. był oficerem materiałowym 34 pp. Awansowany 1 stycznia 1935 r. na kpt. piech. Wiosną 1939 r. sprawował funkcję dowódcy 9 komp. Potem objął dowództwo 2 komp. V kaszubskiego baonu ON.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w obronie Wybrzeża. Komp. tą dowodził do 9 września. Podczas działań na Kępie Oksywskiej 19 września dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagach II A w Prenzlau, II E w Neubrandenburgu, II D w Gross Born i Sandbostel. Uwolniony w 1945 r.
Podjął służbę w PSZ w Wlk. Brytanii. W maju 1947 r. powrócił do Polski,
Zamieszkał w Wejherowie, gdzie pracował jako urzędnik.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Gdynia 1939, Gdańsk 1979; „Monitor Polski” nr 131/1933; Rocznik oficerski 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.