Bojownikom niepodległości

Tadeusz Stanisław Jełowicki

(1897–po 1970)

Urodził się 30 kwietnia 1897 r. w Tarnopolu. Syn Kazimierza i Wacławy z ziemiańskich..

Absolwent szkoły realnej.

Dzialacz niepodległościowy ps. „Szudeła”.

Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Ukończył kurs podchorążych i z dniem 1 kwietnia 1919 r. został mianowany ppor. W 1921 r. pełnił służbę w Departamencie II MSWojsk.

Zweryfikowany jako por. art. z 1 kwietnia 1921 r., w 1923 r. służył w 15 pap. Co najmniej od 1928 r. w pułku manewrowym artylerii (potem: 31 pal). Awansowany 1 stycznia 1930 r. na kpt. art., był m.in. dowódcą baterii. Awansowany 19 marca 1937 r. na mjr. art., wiosną 1939 r. był wykładowcą teorii strzelania w Szkole Strzelań Artylerii w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. 27 sierpnia został dowódcą 2 dac.

Na tym stanowisku w składzie 2 DPLeg (Armia „Łódź”) brał udział w kampanii 1939 r. Walczył na szlaku bojowym od Pabianic po Modlin. Po kapitalucji załogi twierdzy (29 września) dostał się do niewoli niemieckiej.Przebywał w oflagu II A w Prenzlau, od 22 lutego 1941 r. w oflagu II E w Neubrandenburgu i od 17 września 1942 r. w oflagu VI B w Dössel. Uwolniony w 1945 r., powrócił do Polski.

Zmarł po 1970 r. w Sopocie.

Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie otrzymał order Virtuti Militari 5 kl.

Żonaty z Martą Międzybrodzką, miał syna Janusza, który zginął podczas II wojny światowej.

Źródła

L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985;  „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.