Urodził się 3 stycznia 1890 r. w m. Kulno. Syn Romana i Zofii z Ubyszów.
Ukończył szkołę prywatną i szkołę handlową, prawdopodobnie w Lipiecku.
W czasie I wojny światowej od 1917 r. w I Korpusie Polskim. W 1918 r. zdemobilizowany. Powrócił wówczas do kraju i wstąpił do POW ps. „Dor”.
W niepodległej Polsce zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Od 11 listopada 1918 do 10 maja 1919 r. naczelnik milicji i policji komunalnej w Sierpcu. Następnie w Policji Państwowej. Do 14 września 1925 r. sprawował funkcję komendanta powiatowego w Końskich i Prużanie, a potem do 31 grudnia inspektora śledczego w Brześciu nad Bugiem. Od 1 stycznia 1926 do 6 marca (sierpnia?) 1937 r. był kolejno komendantem powiatowym w Bielsku Podlaskim, Białymstoku i Grodnie. W 1934 r. posiadał stopień nadkomisarza. Od 7 sierpnia (marca?) 1937 r. komendant powiatowy w Słonimiu.
We wrześniu 1939 r. na czele policji brał udział w walkach z Sowietami o Grodno (20-22 września).
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Marią Makowską, miał z nią dwoje dzieci (ur. 1926 i 1928).
W.K. Cygan, Kresy we krwi 1939, Mińsk Mazowiecki 2012; „Monitor Polski” nr 292/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Wojtkowski, Listy proskrypcyjne funkcjonariuszy policji państwowej sporządzone przez NKWD, „Zeszyty katyńskie” nr 6/1996.