Teodor Karol Bałłaban

Urodził się 1 kwietnia 1866 r. we Lwowie. Syn Karola i Anny z Pachów.

Ukończył gimnazjum we Lwowie, po czym w latach 1884-1890 studiował na wydz. lekarskim Uniwersytetu w Grazu, uzyskując dyplom lekarza okulisty.

Od 1 października 1887 r. pełnił służbę w armii austro-węgierskiej jako elew w szpitalu garnizonowym nr 7 w Grazu. Od 1914 r. pracował w szpitalu garnizonowym nr 14 we Lwowie.

W latach 1908-1937 był prezesem oddziału konnego „Sokoła-Macierzy” we Lwowie, w którym zorganizował kurs kawaleryjski (luty 1912-czerwiec 1914).

Podczas I wojny światowej służył jako komendant w szpitalu garnizonowym nr 2 w Pradze i nr 3 we Lwowie. Uzyskał stopień kpt. lek.

Od 1 grudnia 1918 r. w WP. Pełnił służbę w Szpitalu Okręgowym we Lwowie. W 1919 r. otrzymał stopień mjr. lek., a w 1920 r. – płk. lek.

Zweryfikowany jako płk lek. z 1 czerwca 1919, 12 sierpnia 1923 r. w stopniu tytularnego gen. bryg. został przeniesiony w stan spoczynku.

Mieszkał we Lwowie. Prowadził gabinet okulistyczny.

Radny m. Lwowa. Współzałożyciel Tow. Kredytowego Miejskiego dla Małopolski, współzałożyciel (i wiceprezes) Małopolskiego Klubu Jazdy, wieloletni członek wydz. Małopolskiego Tow. Zach. do Hodowli Koni.

Był członkiem honorowym Tow. Oftalmol. w Heidelbergu, „Bratniej Pomocy” studentów Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, „Sokoła-Macierzy”, prezesem honorowym Stow. Wzajemnej Pomocy Społecznej, Lwowskiego Tow. Właścicieli Realności, oddziału konnego „Sokoła-Macierzy”.

Autor licznych publikacji fachowych, współredaktor „Postępu Okulistycznego”.

Po kampanii 1939 r. aresztowany przez NKWD i więziony we lwowskich Brygidach.

Zmarł 16 września 1946 r. w Proszowicach i tam został pochowany.

Odznaczony orderem Polonia Restituta 3 kl. i Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 11 X 1890) z Augustą Ehrbar, miał z nią synów Karola (24 VIII 1891-IV 1940), lekarza, mjr. rez. WP, zamordowanego w Katyniu, Gustawa, oficera WP, Mariana i Adama oraz córkę Annę zamężną Drozdową.