Urodził się 1 marca 1898 r. w Łęczycy. Syn Henryka i Marii z Kłopotowskich. Brat Eugeniusza (zob.).
Działacz niepodległościowy ps. „Znicz”.
Po 1918 r. w WP. Mianowany 1 sierpnia 1920 r. ppor. kaw. i awansowany 1 sierpnia 1922 r. na por. kaw., co najmniej od 1923 do 1932 r. służył w 5 puł. Awansowany 19 marca 1937 r. na kpt. tab., wiosną 1939 r. był zastępca kierownika pracowni technicznej Kierownictwa Zaopatrzenia Taborów.
Podczas II wojny światowej przedostał się na zachód. Był dowódcą komp. sztabowej Samodz. Bryg. Strzelców Podhalańskich. Uczestniczył w kampanii norweskiej 1940 r. Następnie ewakuowany do Wlk. Brytanii. Służył w 10 BK Panc-Mot. W 1941 r. był instruktorem szkolącym kierowców pojazdów mechanicznych. Awansowany na mjr., dowodził 1 parkiem materiałowym 1 DPanc. Brał udział w walkach m.in. we Francji w 1944 r.
Zmarł 14 maja 1979 r. i został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie sektor Al. 5.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, srebrnym Krzyżem Zasługi i francuskim Krzyżem Wojennym z palmą.
Żonaty z Hanną Herbich, miał córkę Danutę (zm. 1974) i syna Janusza Piotra (29 VI 1923-19 VIII 1944), który jako st. szer. „Janusz” poległ w powstaniu warszawskim.
S. Maczek, Od podwody do czołga, Lublin-Londyn 1990; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.