Bojownikom niepodległości

Teofil Barczyński

(1894–po 1932)

Urodził się 20 grudnia 1894 r. w Pabianicach. Syn Andrzeja i Karoliny z Jastrzębskich.

W czasie I wojny światowej 2 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziału J. Piłsudskiego i Legionów Polskich. Do 16 września 1916 r. był żołnierzem 3 komp. II baonu 5 pp LP. Ranny podczas bitwy pod Krzywopłotami (16-19 listopada 1914). Uzyskał stopień kpr. Następnie pełnił służbę w oddziale sztabowym Komendy Legionów. Awansował na plut.

Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.

Po 1918 r. w WP. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy WP. W 1932 r. posiadał stopień sierż. Służył w 9 pp leg.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; Monitor Polski” nr 167/1932.