Bojownikom niepodległości

Teofil Brzęczek

(1893-1937)

Urodził się 25 lutego 1893 r. w Szombierkach (obecnie część Bytomia). Syn Augustyna, robotnika, i Joanny z Grubków.
Ukończył szkołę ludową, po czym w latach 1907-1918 pracował jako górnik w kopalni „Szombierki”, a następnie „Paweł”.
W marcu 1919 r. zorganizował w Goduli POW Górnego Śląska. Uczestnik trzech powstań śląskich. Podczas III powstania (1921 r.) w 7 komp. 11 pułku bytomskiego wojsk powstańczych.
Członek PPS, od kwietnia 1919 r. sekretarz partii w Goduli (obecnie część Rudy Śląskiej). W lutym 1921 r. został członkiem Okręgowego Komitetu Robotniczego. W latach 1925-1926 kierował organizacją PPS w Goduli.
W listopadzie 1926 r. z ramienia PPS wybrany do Rady Gminy i ponownie w lutym 1929 r.
Działacz Centralnego Zw. Górników. W 1926 r. został zastępcą członka Zarządu Głównego, a w 1929 r. sekretarzem Okręgowej Komisji Zw. Zawodowych.
W 1930 r. zrezygnował z pracy w kopalni „Paweł”, następnie pracował jako urzędnik gminny
Zmarł 9 września 1937 r. w Goduli.
Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 93/1937
Źródła

F. H[awranek], w: Encyklopedia powstań śląskich, Opole 1982; „Monitor Polski” nr 93/1937; M. Śmiałkowa, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 1, Warszawa 1985.