Urodził się 12 lipca 1901 r. we Lwowie. Syn Marcelego i Stefanii.
Należał do POW. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Mianowany 1 września 1929 r. ppor. rez. piech., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.
Kształcił się w Akademii Handlowej we Lwowie (1919-1920).
W niepodległej Polsce 20 stycznia 1929 r. wybrany delegatem do Rady Powiatowej Kasy Chorych w Tarnopolu. Na początku lat 30. pracował jako urzędnik w Komisariacie Rządu w Gdyni. W 1934 r. był sekretarzem Rady Miejskiej w Gdyni.
Należał do BBWR (Członek Rady Grodzkiej).
W końcu sierpnia 1939 r. zmobilizowany do WP, został dowódcą I plut. 2 komp. baonu ON „Gdynia I”. Uczestnicxzył w walkach w okolicach Gdyni. Chory, przebywał w szpitalu w Babim Dole. Od 16 września dowodził zreorganizowaną przez siebie 2 komp. tego baonu. 19 września na Kępie Oksywskiej dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu II A w Prenzlau.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Feliksą Nowaczyk.
Gdynia 1939, Gdańsk 1979; Kępa Oksywska 1939, Gdańsk 1985; „Monitor Polski” nr 131/1933; Obywatele!, „Dziennik Bydgoski” nr 168/1934; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003; Sprawozdanie Dyrekccji Państwowej Akademji Handlowej we Lwowie za lata szkolne: 1916/17, 1917/18, 1918/19, 1919/20 i 1920/21, Lwów 1921; „Tarnopolski Dziennik Wojewódzki” nr 4/1929.