Bojownikom niepodległości

Tomasz Górzny

(1891-1979)

Urodził się 28 listopada 1891 r. w Kruszewie w Wielkopolsce. Syn Tomasza i Franciszki z d. Jęśko. Brat Franciszka (zob.), Jana (zob.) i Władysława (zob.).

Ukończył szkołę powszechną, po czym pracował na roli.

W latach 1912-1914 odbywał obowiązkową służbę wojskową w armii niemieckiej. Służył w 2 pgren.

W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii niemieckiej, służył w niej do demobilizacji w 1918 r.

Uczestnik powstania wielkopolskiego. Brał udział w walkach o Czarnków (8 stycznia 1919) i Romanowo (13 lutego 1919). Potem w WP. Służył w 63 pp. Po wojnie z bolszewikami od 1921 r. w stopniu plut. w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi. Pracował na roli.

Członek ZBoWiD (od 1971 r.).

Zmarł 8 lutego 1979 r. w Kruszewie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.

Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał order Odrodzenia Polski 5 kl.

Żonaty z Zofią N.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 259/1932
Źródła

W. Kicman, Górzny Tomasz, www.powstanie.szubin.net/biografie/s/299 [dotęp 11 XII 2020]; „Monitor Polski” nr 259/1932.