Urodził się 15 maja 1891 r. w majątku Koleśniki pow. Równe.
W czasie I wojny światowej działacz niepodległościowy ps. „Bożeniec”. W stopniu por. kaw. służył w 1 puł w I Korpusie Polskim w Rosji. Po jego demobilizacji uczestniczył w działalności konspiracyjnej oficerów pułku.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 1 puł, walczył z Ukraińcami i bolszewikami m.in. od 25 lipca 1920 r. jako dowódca szw. zapasowego 1 puł. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako mjr rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie.
Założyciel zrzeszenia b. oficerów 1 puł.
Podczas II wojny światowej w 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, służył w sztabie Suwalskiej BK. Dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu VII A w Murnau.
Po uwolnieniu zamieszkał we Francji. Był m.in. prezesem Stow. Inżynierów i Techników Polskich we Francji.
Zmarł 12 stycznia 1967 r. w Paryżu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Montmorency kwat. D.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Polonia Restituta 5(?) kl., Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
Żonaty z Marią Bardzińską, miał córki Annę (ok. 1920–4 IV 1945), Izabelę (ok. 1920–4 IV 1945) oraz Teresę (7 IV 1921–X 1998).
Cmentarz polski w Montmorency, Warszawa 1986; J. Litewski, W. Dziewanowski, Dzieje 1. Pułku Ułanów Krechowieckich, Warszawa 1932; „Monitor Polski” nr 217/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.