Urodził się 20 kwietnia 1864 r. w Kalinowszczyźnie pow. Czortków. Syn Władysława i Marianny z Borszy–Drzewieckiej.
Podczas I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 2 puł LP.
Od 2 listopada 1918 r. w stopniu ppor. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka I (Dom Techników). Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp).
Zmarł w 1925 r.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Marią Bogdanowicz, miał z nią córkę Zofię (ur. 1890) zamężną Zwolską i syna Aleksandra (zob.), a potem z Anną Ostaszewską–Barańską, z którą miał syna Jerzego (zm. 2 VII 2003) oraz Zofią Bogdanowicz.
„Monitor Polski” 1938, nr 177; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.