Urodził się 14 września 1894 r. w Wyszynie koło Konina. Syn Jana, nauczyciela, i Anieli z Sielskich. Brat Józefa Antoniego Czesława (zob.) i Stanisława Henryka (zob.).
Ukończył szkołę zawodową w Olkuszu.
W czasie I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Był sanitariuszem w 1 pp LP.
Po 1918 r. w WP. Służył w żandarmerii. Po wojnie przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce pracował w kopalni „Jerzy” w Niwce, a później przez 10 lat w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Chorzowie.
Podczas II wojny światowej był tokarzem w zakładzie „Hulczyńskiego” w Sosnowcu.
Po 1945 r. aż do emerytury zatrudniony w „Azotach” w Chorzowie. Później był jeszcze zatrudniony w przedsiębiorstwie budowy kopalń w Katowicach.
Zmarł w 1975 r. w Sosnowcu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Heleną Chimiakówną, miał z nią synów Jana Piotra (ur. 2 VIII 1921), inżyniera, Karola (ur. 1924) i Zenona (ur. 1927).
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 64/1937; www.bachminscy.republika.pl.