Urodził się 8 maja 1896 r. w Łapach. Syn Bolesława i Bolesławy z Bielkowskich.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., był oficerem 64 pp. Awansowany 1 stycznia 1930 r. na kpt. piech., od tego roku służył w KOP. W 1935 r. pozostawał w dyspozycji szefa Biura Personalnego MSWojsk. Wiosną 1939 r. był II oficerem sztabu 28 DP. Od 24 sierpnia oficer informacyjny tej dywizji.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Walczył w składzie Armii „Łódź”. Uczestniczył m.in. w obronie Modlina. Po kapitulacji jego załogi (29 września) dostał się do niewoli niemieckiej.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 24/1933, 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.