Wacław Bański

Urodził się 10 września 1896 r. w Częstochowie. Syn Piotra i Jadwigi z Zachajdów.

Uczęszczał do gimnazjum w Częstochowie.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Krogulec”. Służył w 10 komp. 2 pp LP. Od 15 maja do 5 lipca 1916 r. w oddziale skautowym Komendy Legionów. Następnie ponownie do 1917 r. w 2 pp LP.

Od 3 listopada 1918 r. w WP. Był dowódcą plut. w 5 komp. 2 pp leg, awansował do stopnia sierż. Uczestniczył w walkach z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim, szczególnie wyróżniając się pod Ogarkami (19 lipca 1919), gdzie został ranny.

Dnia 19.7.1919 r. w bitwie pod Ogarkami nieprzyjaciel znacznemi siłami zaatakował pozycje II/2 pp Leg. Sierżant Bański Wacław ze swoim plutonem znajdował się jako rezerwa lewego skrzydła. W chwili krytycznej sierżant Bański Wacław, nie zważając na liczebnie liczniejszego nieprzyjaciela, ruszył do kontrataku i nadludzkim wysiłkiem własnym i swoich ludzi zdołał powstrzymać atakujących bolszewików. Czynem swym sierżant Bański Wacław dopomógł do utrzymania II/2 pp Leg. pozycji, i zorganizowania się rozbitej kompanji 8-mej [z wniosku na order Virtuti Militari].

Uczestniczył w bitwie warszawskiej, walcząc na terenie Lubelszczyzny.

Poległ 2 września 1920 r. pod Trzeszczanami koło Hrubieszowa.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Rodziny nie założył.