Bojownikom niepodległości

Wacław Bogucki

(1896-po 1945)

Urodził się 4 października 1896 r. w Lewczynowcach (?).
Po 1918 r. w WP. Mianowany 1 sierpnia 1919 r. ppor. kaw., 1 sierpnia 1920 r. awansował na por. kaw.
Co najmniej od 1923 r. służył w 3 psk. Z dniem 1 stycznia 1931 r. awansował na rtm. kaw. Wiosną 1939 r. dowodził 2 szw.
Podczas kampanii 1939 r. sprawował funkcję adiutanta 3 psk. Brał udział w walkach z Niemcami i Sowietami. Po walce w nocy z 13 na 14 września 19 września przedostał się do Wołkowyska. Stamtąd po agresji sowieckiej pieszo przez Małkinię, Wołomin 7 października dotarł do Warszawy. Tam przebywał w Szpitalu Okręgowym. 7 lutego 1940 r. wywieziony do oflagu XII A, a stamtąd do II D w Gross Born. Uwolniony 18 kwietnia 1945 r. przez oddziały brytyjskie. Podjął służbę w WP. W październiku był zastępcą komendanta obozu koło Celle.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 235/1933
Źródła

L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 235/1933; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.