Urodził się 28 kwietnia 1879 r. w Warszawie. Syn Leopolda i Heleny z Rotwandów.
Ukończył studia prawnicze.
W 1905 r. wstąpił do koła obrońców politycznych początkowo jako pomocnik adwokata, a potem adwokat. Za tę działalność został przez władze rosyjskie skreślony z listy adwokatów.
W 1915 r., w czasie opuszczania Warszawy przez Rosjan, wstąpił do Straży Obywatelskiej.
W niepodległej Polsce pracował jako adwokat w Warszawie. Był też członkiem Rady Zdrowia i kuratorem szpitala.
Po kampanii 1939 r. pozostał w Warszawie. Był jednym z najbardziej znanych prawników w Getcie Warszawskim.
Zastrzelony z żoną 13 października 1943 r. przez Niemców w Legionowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Był żonaty.
H. Kiepurska, Warszawa w rewolucji 1905-1907, Warszawa 1974; „Monitor Polski” nr 251/1931; R. Piątkowska, Między „Ziemiańską” a Montparnass`em. Roman Kramsztyk, Warszawa 2004; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.