Urodził się 11 lipca 1895 r. w Wielowsi w Wielkopolsce. Syn Wincentego i Józefy z Łożyńskich.
Po 1918 r. w WP. Służył w 3 i 14 pac.
Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. art., służył w 25 pap (1923, 1924). Był adiutantem II dyonu oraz dowódcą 9 baterii. W 1925 r. ukończył kurs dowódców baterii w Centralnej Szkole Strzelań. Następnie był instruktorem w Szkole Podoficerów Zawodowych Artylerii w Centrum Wyszkolenia Artylerii (1928). W 1931 r. przeniesiony do 9 pal, potem służył w 22 pal. Awansowany 1 stycznia 1935 r. na mjr. art., od 1938 r. dowodził I dyonem 31 pal.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na ppłk.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.