Urodził się 17 sierpnia 1881 r. w Rybińsku w Rosji. Syn Zefiryna i Marii z Szlessingów. Brat Józefa Władysława (zob.).
Ukończył studia medyczne, uzyskując dyplom lekarski.
Członek Organizacji Młodzieży Narodowej.
W czasie I wojny światowej stał na czele lubelskiego Czerwonego Krzyża, oddając wielkie usługi ruchowi niepodległościowemu.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Na początku 1919 r. był szefem Sekcji I wydz. I Ministerstwa Zdrowia Publicznego. Później do 1 listopada 1925 r. pracował jako kierownik działu ogólnego i propagandy w Instytucie Higienicznym.
Członek Higienistów Polskich oraz Zarządu Oddziału Warszawskiego ZHP.
Zmarł na gruźlicę 12 lipca 1926 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powazkach w Warszawie kwat. 224.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
„Dziennik Zarządu m.st. Warszawy” nr 5/1926; „Eskulap Świętokrzyski” nr 12/2003; „Monitor Polski” nr 18/1931; T. Piskorski, Wykaz poległych i zmarłych uczestników ruchu niepodległościowego młodzieży narodowej (Członków Związku Młodzieży Polskiej – „Zet”, Organizacji „Przyszłość” – „Pet” i innych stopni organizacyjnych) w okresie lat 1886-1936, Warszawa 1936.