Urodził się 16 września 1890 r. w Warszawie. Syn Jana i Marii z Miklinów.
Po rozbrojeniu Niemców od 11 listopada 1918 do 31 lipca 1919 r. pozostawał w służbie samorządowej. Od 1 sierpnia 1919 r. w policji. Służył w XII komisariacie w Warszawie. Mianowany 1 stycznia 1920 r. komisarzem, w 1921 r. stał na czele komisariatu. W 1930 r. był zastępcą komendanta rezerwy pieszej. 1 lipca 1930 r. awansował na nadkomisarza. Współtwórca osiedla zanego kolonią policyjną. Równocześnie w latach 1927-1929 prezes Spółdzielni Policyjnej. W okresie od 1931 do 29 maja 1937 r. był komendantem powiatowym w Kielcach, a od 20 lipca zajmował analogiczne stanowisko w Bielsku Podlaskim. 22 grudnia 1938 r. został komendantem powiatowym policji w Garwolinie.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września w Równem dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy 01 z pierwszych dni kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na podinspektora.
Żonaty z Marią Tomczyńską, miał córkę.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie, a także w Komendzie Miejskiej Policji w Kielcach.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. I, Warszawa 2006; R. Litwiński, Korpus policji w II Rzeczypospolitej. Służba i życie prywatne, Lublin 2007; „Monitor Polski” nr 64/1937; Śladami policyjnej historii, www.slupsk.szkolapolicji.gov.pl/sps/aktualnosci/70406,Sladami-policyjne… [dostęp 30 VIII 2020].