Urodził się 14 kwietnia 1899 r. w Warszawie. Syn Teofila i Stefanii z Orzechowskich. Brat Mariana (zob.).
Po 1918 r. w WP. W latach 1922-1924 kształcił się w Szkole Oficerskiej dla Podoficerów w Bydgoszczy i z dniem 1 września 1924 r. został mianowany na ppor. kaw. Przydzielony do 18 puł, 1 września 1926 r. awansował na por. kaw. W pułku tym m.in. dowodził plut. i szw. 1 stycznia 1936 r. awansował na rtm. kaw. Wiosną 1939 r. był adiutantem pułku i jednocześnie dowódcą szw. gospodarczego.
Podczas kampanii 1939 r. sprawował funkcję adiutanta pułku. Uczestnik szarży pod Krojantami (1 września), podczas której stracił konia. W czasie kampanii dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu X A w Itzehoe i II C w Woldenbergu. W 1945 r. został uwolniony.
Po wojnie mieszkał w Polsce.
Zmarł 26 lutego 1981 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 322 przed.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
S. Grabowski, 18 Pułk Ułanów Pomorskich. Na straży Pomorza 1919-1939, Warszawa 1995; „Monitor Polski” nr 140/1932; „Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej” nr 103-104/1981; S. Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy klasa kawalerii 1922-1938, Warszawa 1989; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.