Wacław Góralczyk

Urodził się 20 września 1897 r. w Zawierciu. Syn Franciszka, stolarza, i Antoniny z Główczyńskich.

Kształcił się w Prywatnym Gimnazjum Filologicznym Męskim w rodzinnym mieście.

W czasie I wojny światowej od 8 maja 1915 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 3 komp. 4 pp LP, a potem w 8 komp. 6 pp LP. Awansował do stopnia st. szer.

Od lipca 1920 r. w WP. Brał udział w walkach z bolszewikami 13 listopada przeniesiony do rezerwy.

W 1921 r. zapisał się jako student nadzwyczajny na Wydz. Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego. W tym czasie uzyskał eksternistycznie maturę i od tej pory był studentem zwyczajnym. Po ukończeniu studiów powrócił do Zawiercia.

Pracował w wydz. wojskowym urzędu miasta. Od 1934 r. sprawował urząd wiceprezydenta miasta.

Członek Zw. Strzeleckiego (od 1936 r. członek zarządu), Polskiego Białego Krzyża, przewodniczący Komitetu Obywatelskiego Niesienia Doraźnej Pomocy dla Bezrobotnych w Zawierciu.

Działacz BBWR (wiceprzewodniczący w Zawierciu) i OZN (od 1938 r. przewodniczący Rady Obwodowej), sekretarz Zw. Zawodowego Pracowników Miejskich (od 1932 r.).

Podczas II wojny światowej od 1 września 1939 r. zastępca komendanta policji w Zawierciu. Ewakuowany w kierunku wschodnim, po zakończeniu walk w końcu roku powrócił do rodzinnego miasta. W 1940 r. dwukrotnie przetrzymywany przez Niemców jako zakładnik, ostatecznie został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Mauthausen-Gusen.

Tam zmarł 10 października 1941r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty (od 1924 r.) z Anną Sysler.