Urodził się 15 września 1894 r. w Czelustkach. Syn Mikołaja i Anny z Jamiołkowskich.
W czasie I wojny światowej w Legionie Puławskim. Od 1918 r. w POW ps. „Trąby”. 12 listopada 1918 r. na czele oddziału (11 żołnierzy) opanował Konstantynów, a potem Janów Podlaskiego. 16 listopada ranny podczas obrony Janowa, dostał się do niewoli niemieckiej.
Uwolniony, wstąpił do WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce pracował w Okręgowym Urzędzie Ziemskim w Brześciu nad Bugiem, a potem w Warszawie.
Zmarł 3 maja 1954 r. w Szczecinie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Był trzykrotnie żonaty; z Marią Zygarłowską, a potem z Józefą N. i Marią N., miał synów Jana Franciszka, Jerzego Mikołaja i Tadeusza oraz córkę Annę Marię zamężną Krysztofiak.
J. Konefał, Legiony Polskie w Lubelskiem 1914-1918, Lublin 1999; „Monitor Polski” nr 24/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924.