Urodził się 4 października 1897 r. w Skomlinie pow. Wieluń. Syn Stanisława i Antoniny z Patyków.
Działacz niepodległościowy ps. „Leszczyc”.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. pełnił służbę w Centralnej Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty nr 2 w Grudziądzu, a w 1924 r. w 27 pp. Przeniesiony do artylerii, co najmniej od 1928 do 1932 r. służył w 4 pap. Od 20 sierpnia 1937 r. w Mazowieckiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii w Zambrowie. Awansowany 19 marca 1938 r. na kpt. adm., wiosną 1939 r. sprawował funkcję oficera żywnościowego szkoły.
Zmarł 26 lutego 1966 r. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym we Wrocławiu przy ul. Jerzmanowskiej.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
J. Łukasiak, Mazowiecka Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii im. gen. Józefa Bema, Pruszków 1999; „Monitor Polski” nr 177/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.