Urodził się 12 września 1898 r. w Kutnie.
W czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej i zapewne w polskich formacjach na wschodzie.
Po 1918 r. w WP. Służył w 13 pap.
Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na kpt. art., w 13 pap służył co najmniej do 1924 r. W 1928 r. w Dep. Artylerii MSWojsk. W latach 1929-1931 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po jej ukończeniu został I oficerem sztabu 4 DP. 1 stycznia 1934 r. awansował na mjr. dypl. art. W czerwcu został oficerem wydz. mobilizacyjnego Oddz. I Sztabu Głównego. 19 marca 1939 r. awansował na ppłk. dypl. art. Był wówczas dowódcą 28 dac.
Podczas kampanii 1939 r. oficer do zleceń naczelnego kwatermistrza WP. Po ewakuacji Naczelnego Dowództwa pozostał w Warszawie, jako członek „ekspozytury Kwatery Głównej NW”. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu IV B w Königstein, a od 5 czerwca 1940 r. w
oflagu VII A w Murnau, w którym pełnił konspiracyjną funkcję zastępcy szefa sztabu Polskiego Ośrodka Wojskowego. Uwolniony 29 kwietnia 1945 r. przez oddziały alianckie.
Po wojnie zamieszkał w Wlk. Brytanii. Awansował na płk. dypl. art.
Zmarł 10 grudnia 1978 r. w Londynie. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie sektor B3.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
Żonaty, miał dzieci.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.