Urodził się 23 czerwca 1900 r. w zaścianku Podubicze na Wileńszczyźnie.
Po 1918 r. w WP. Służył w taborach, uzyskując stopień ppor. tab. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Z dniem 1 marca 1921 r. awansował na por. tab.
Służył w 8 dyonie taborów (1923, 1924). Przeniesiony do artylerii, co najmniej od 1928 do 1932 r. służył w 3 pac. Następnie oficer służby uzbrojenia. Wiosną 1939 r. był zarządcą filii składnicy uzbrojenia nr 5 w Kłaju.
Dalsze jego losy są bliżej nieznane. Awansowany na kpt. uzbr., co najmniej od 1944 do 1946 r. oficer sztabu 1 Samodz. Brygady Spadochronowej. Był szefem służby uzbrojenia. Po demobilizacji powrócił do Polski.
Zmarł 13 marca 1990 r. i został pochowany na Cmentarzu św. Ignacego w Gdańsku-Oruni.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.