Urodził się 2 września 1897 r.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 part LP.
Od 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. tab. z 1 czerwca 1919 r., był oficerem taborowym 85 pp (1923). Awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. tab., służył 2 dyonie taborowym (1924). Przeniesiony do korpusu oficerów artylerii, pełnił służbę w 1 pap leg (1928) i co najmniej od 1932 r. w 3 pac. Dowodził baterią. Wiosną 1939 r. był adiutantem pułku.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. 6 września przydzielony do obrony Warszawy, zajmował stanowisko oficera sztabu dowódcy artylerii. Ranny 18 września. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Dalsze jego losy są bliżej nieznane.
Prawdopodobnie zmarł w 1959 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939 (Warszawa 1985); Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932, 1939; P. Zarzycki: 3 Pułk Artylerii Ciężkiej im. Króla Stefana Batorego (Pruszków 1993); Monitor Polski nr 64/1938.