Urodził się 23 czerwca 1888 r. w Lublinie. Syn Bolesława i Zofii z d. Poppe.
Ukończył sześć klas gimnazjum, a w latach 1908–1909 uczył się w warszawskiej Szkole Aplikacyjnej.
W latach 1909–1911 jako aktor występował w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie.
W niepodległej Polsce w latach 1921–1923 występował w Teatrze Polskim w Poznaniu, a następnie do 1924 r. w Lublinie. Na początku lat 30. mieszkał w Sosnowcu. Pracował jako urzędnik. Prawdopodobnie miewał napady choroby alkoholowej.
Podczas II wojny światowej pracował jako robotnik w Sosnowcu.
W sezonie 1945–1946 należał do zespołu Teatru Miejskiego w Sosnowcu, po czym występował (1946–1947) w Teatrze Miejskim im. Słowackiego w Opolu, w Teatrze Miejskim w Białymstoku i Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach (1947–1948). W latach 1948–1949 pracował w Teatrze Miejskim w Lub linie, a następnie do 1951 r. w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Bydgoszczy. Jego choroba nasiliła się po wojnie. W sezonie 1952–1953 występował w Gnieźnie, potem (1955–1956) w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie i w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu (1956–1957).
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 217/1932; Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900–1980 t. II, Warszawa 1994.