Urodził się 28 września 1888 r. w Piotrkowie. Syn Antoniego i Antoniny ze Staniszewskich.
Od grudnia 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 31 pp.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. piech., co najmniej do 1928 r. był oficerem tego pułku. W 1932 r. służył w komendzie m. Łodzi – kierował administracją koszar. W 1934 r. przeniesiony w stan spoczynku.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 040/3 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Żonaty z Natalią z Fiszerów.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” 1933, nr 258; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.