Bojownikom niepodległości

Wacław Lewoc

(1898-1978)

Urodził się 30 marca 1898 r. w Jaminach koło Sztabina. Syn Ignacego i Ludwiki z Haraburdów.

Pracował na roli.

W czasie I wojny światowej od 1917 r. w POW. Służył w oddziale Dębowo (obwód rajgrodzki).

Po 1918 r. w WP. W szeregach 41 pp brał udział w wojnie z bolszewikami. Po jej zakończeniu w stopniu kpr. został zdemobilizowany.

Mieszkał w rodzinnej wsi. Pracował na roli.

Po kampanii 1939 r. pozostał na terenach okupowanych przez Sowietów. Aresztowany 19 lutego 1941 r. przez NKWD, był więziony w Grodnie. Skazany na osiem lat łagrów. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej (22 czerwca 1941) odzyskał wolność i powrócił do rodzinnej wsi. Aresztowany 18 listopada 1944 r. przez NKWD, został wywieziony do obozu w Ostaszkowie, a potem w Riazaniu. Zwolniony 7 października 1947 r., powrócił do Polski.

Zmarł w 1978 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Jaminach.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 167/1932
Źródła

R. Korąkiewicz, Peowiacy z gminy Sztabin, www.jzi.org.pl/author/ryszard-koronkiewicz/ [dostęp 16 X 2021]; „Monitor Polski” nr 167/1932; G. Ryżewski, Sztabin. Dzieje obszaru gminy Sztabin od czasów najdawniejszych do współczesności, Białystok-Sztabin 2002.